شهید جمشید اسدیانShahid Jamshid Asadian

شهید جمشید اسدیان در سال ۱۳۴۸ در سراب متولد گردید. وی دوران کودکی را در محیطی که سراسر اعتقادات دینی و مذهبی بود گذراند و این زمینه برای رشـد صحیح او کافی بود. در دوران نوجوانی خیلی مهربان بود و با دیگران به خوبی رفتار میکرد و با رفتار خوب خود دیگران را مجذوب خود کرده بود. همسایه ها، دوستان، معلمین، همه و همه از او راضی بودند. در زمینه تحصیلی نیز شاگرد خوبی بود و از رشد تحصیلی و علمی خوبی برخوردار بود. در کنار فعالیتهای علمی و مذهبی خود، همزمان با انقلاب اسلامی به مساجد می رفت و از نزدیک شاهد مبارزات و فعالیتهای جوانهای بزرگتر بود و به پیروی از آنها در کارهای سبکتر که متناسب سن او بود کمک میکرد. شهید اسدیان در دوران پرشور و التهاب انقلاب رشد کرد و علاوه بر تربیت دینی از تعلیم و تربیت انقلابی نیز برخوردار شد. در خصوص واجبات و ترک محرمات خیلی تلاش میکرد و در طی دوران تکلیف خود را از محیطهای آلوده دور نگه می داشت. در خانواده مهربان و رئوف بود و از تقوی و ایمانی راسخ برخـوردار بـود. همیشه دم از ولایت فقیه میزد و در پیروی از فرمایشات امام عزیز خیلی تلاش میکرد و همیشه پای صحبتهای ایشان می نشستند و خیلی عاشق دیدار امام بودند. خیلی مشتاق بودند که به جبهه بروند ولی به دلیل سن کم، شرایط ایجاب نمیکرد. سرانجام به خدمت مقدس سربازی رفته و پس از طی دوره آموزش نظامی به کردستان می رود و در بانه مشغول خدمت می شود تا اینکه سرانجام در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۸ توسط منافقین کوردل و روسیاه به شهادت رسیده و به لقاءالله پیوست.

یک درس ؛ یک تکلیف

کارهایش را طوری تنظیم میکرد که به وقت نماز برخورد نکند، خیلی دقیق و منظم بود. اینها خصوصیاتی است که از شهید اسدیان نقل شده است. در برنامه منظم عبادتهای اسلامی دقت کنید: اوقات دقیق نماز در شبانه روز ، وقت روزه و زمان افطار نمودن، اوقات حج و…  را در نظر بگیرید. آیا این نظم و دقتها، هشداری نیست. برای ما مسلمانان که برنامه زندگی خود را بـر هـمین روش تنظیم کنیم؟ بسیاری میگویند چه کنیم که کار و تحصیل و شغل و سایر گرفتاری ها به ما اجازه بدهند تا به برنامه های دینی و مذهبی و تربیتی برسیم و ادامه می دهند ما وقت کافی برای کارهای خانه و بیرون از خانه و زن و فرزند نداریم چه رسد به اینکه به مسائلی چون صلهٔ ارحام، عیادت از بیماران، احوالپرسی از مستمندان، وفای به عهد و….. بپردازیم. اگر آدمی اوقات خویش را خوب تنظیم کند و دقیقاً آنها را انجام دهد و از تنبلی و تعلل در آنها اجتناب ورزد، می تواند به خیلی از کارهای دیگر مانند مواردی که ذکر شد و یا مطالعه در مورد قرآن یا نهج البلاغه و غیره بپردازد. راستی که زندگی بسیاری از این جوانان غیور و گرامی میهن اسلامی برای ما درس زندگی است. آنها هم به امور زندگی دنیوی می پرداختند و هم به سوی زندگی جاودانه حرکت میکردند. و در اینراه بایستی پیشوایان معصوم علیهم السلام درس بگیریم. آنجا که هفتمین امام همام حضرت امام موسی کاظم «علیه السلام » می فرماید: اوقات شبانه روزی خود را به چهار قسمت تقسیم کنید.

• یک قسمت برای عبادت و پرستش خدا .
• یک قسمت برای امور زندگی (کار و فعالیت) .
• یک قسمت برای معاشرت با برادران و دوستان مورد اعتماد که عیبهایتان را به شما یادآوری میکنند و در باطن دوستدار شما هستند.
• ها یک قسمت برای استراحت و تفریح و لذت جـوییهای حلال، کـه ایـن قسمت نیروبخش و کمک کننده قسمتهای قبلی است.