شهید عادل بابازاده در سال 1335 در سراب بدنیا آمد تحصیلات خود را تا پنجم ابتدایی ادامه داد وبعد از آن به علت کمک کردن به خانواده به کارهای آزاد نیمه وقت مشغول شد او در دوران نوجوانی فردی متدین و مذهبی بود. او در گار شاهنشاهی وارد شد تا از این طریق بتواند به اهداف خود برسد در همان شور حال انقلاب ایشان هم فعالیت داشتند و حتی درب بعضی از پادگانهای محل که از طرف شاهنشاهی بسته شده بود را باز میکردند سربازانی که فرار میکردند را به خاطر حسن انسان دوستی به خانه میآورد لباس و غذا میداد و آنها را ارشاد میکرد و میگفت چون امام دستور داد از تهران خارج شوید تا اینکه در تاریخ 1359 در اثر اصابت گلوله در سنندج در درگیری با کردهای آنجا به شهادت رسید.
از اینکه من راه حق و اسلام را انتخاب کردهام خیلی خوشحال هستم و می دانم که روزی در راه اسلام و قرآن شهید خواهم شد. پدر ومادر عزیزم از شما خواهش میکنم در مرگ من گریه نکنید.
شهید عادل بابازاده در یکم آذر 1335 ، در سراب چشم به جهان گشود. پدرش حسنعلی، فروشنده بود و مادرش، قمر نام داشت. تا چهارم متوسطه در رشته علوم تجربی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هفتم اردیبهشت 1359 ، در پادگان سنندج بر اثر اصابت گلوله به کتف و ناف توسط گروههای ضدانقلاب شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.
نقد و بررسیها
هیچ دلنوشته ای برای این شهید نوشته نشده است.