شهید محمدرضا ارژنگیانmohamadreza arzhangian

شهید محمدرضا ارژنگیان در 24 آذر ماه سال 1332 در همدان متولد شد. او را جعفر نیز می نامیدند. این شهید والامقام دارای ملیت ایران و مذهب اسلام شیعه بود. پدرش محمد و مادرش، نصرت نام داشت. وی تحصیلات خود را تا مقطع ششم ابتدایی ادامه داد و به عضویت سپاه پاسداران درآمد. سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد.

به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر سرانجام در 19 خرداد ماه سال 1360 در سن 28 سـالگی بر اثر اصابت گلوله توسط نیروهای عراقی در مریوان دعوت حق را لبیک گفت.

مزار این شهید در قطعه 24 ردیف 81 شماره 30 بهشت زهرا تهران(س) قرار دارد. برادرش محمدحسین نیز شهید شده است.

پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

پيام شهيد: ما رسالت سنگينی به عهده داريم يعنی پاسداری از حاصل خون شهيدان و رساندن پيام آنان به نسل آينده.

شاهد قرآنی و شاهد حديثی:

کارشناس قرآن: به توصيه ی شهيد بزرگوار، بايد همه ی ما تلاش كنيم تا بيش از 70000 شهيد اگر روز قيامت جلوی ما را گرفتند و گفتند: ما خون داديم. چرا شما نسبت به خون ما بى تفاوت بوديد؟ بتوانيم جواب آنها را بدهيم.

به‌خاطر پاسدارى‏ از خون شهدا هرنوع توطئه‌‏اى كه در ايران مى‏شود بايد همه ی ما به مقدارى كه می‌توانيم در خنثى كردن توطئه ها تلاش كنيم. با جنگ نرم مبارزه کنيم.

در سال حماسه‌ی سياسی با توطئه اختلاف بين شيعه و سنّی روبه‌رو هستيم. با تخريب اماکن متبّرکه‌ی شيعه توسّط وهّابی ها روبه‌رو هستيم. اين وهّابی ها هستند كه بدبختند. فداى كسى شدند كه رهبرشان دارد عيّاشى مى‏‌كند و خودشان هم به جهنّم مى‏‌روند. واقعاً چقدر روسياهند.

با قلم، با انديشه، با حفظ حجاب و عفاف، با حمايت از علماء. (امام مى‏‌فرمايد: علما هم پاسدار هستند منتها پاسدار مرز داريم كه ارتش است و پاسدار فكر داريم كه علما هستند). ما بايد خودمان رامسلّح كنيم به بُرهان، به استدلال، به موعظه ی حسنه، به جدال احسن، «ادْعُ إِلى سَبيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتى هِىَ أَحْسَن».

پاسداری از خون شهداء و پيامشان ظرافت ها و دقّت‌های خاص خود را دارد؛ مثلا! كارگران عزيز كه از بينشان عزيزانی پرپر شده اند، اگر به مرغوبيّت كار عنايت نكنند، پاسدارى‏ از خون شهدا نيست، بايد برتعهدمان اضافه کنيم.

با آيه‌ی 24 سوره مبارکه توبه سخن را کوتاه می کنم، اين آيه برای کسانی است که از دين، از خون شهيد و از حق پاسداری و دفاع نمی کنند و به دنبال زندگی خود هستند: إِنْ كانَ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ وَ إِخْوانُكُمْ وَ أَزْواجُكُمْ وَ عَشيرَتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسادَها وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ في‏ سَبيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ.

بگو: اگر پدران و پسران و برداران و زنان و خويشاوندانتان و دارايي‌هايى كه آنها را كسب كرده و به دست آورده‏‌ايد و تجارت و بازرگانى (كالاهايى) كه (براى داد و ستد آماده است و) از كسادى و ناروايى آن مي ترسيد و خانه‌‏هايى كه از آنها خرسنديد نزد شما از از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وى دوست‏داشتنى‏ تر است، پس منتظر و چشم به راه باشيد تا خدا امر و فرمانش را (درباره عذاب و شكنجه شما در دنيا و آخرت) بياورد (فرمان دهد تا شما را به عذاب و شكنجه گرفتار سازند) و خدا بيرون روندگان از راه حقّ را (به راه سعادت و نيكبختى) هدايت و راهنمايى نمی كند (ايشان را به خود وامی گذارد)

خدايا ما را لحظه‌ای به خود وامگذار و توفيق پاسدارى‏ از پيام و خون شهداء را مرحمت بفرما.