شهید حبیب اله صبوریShahid Habib Elah Sabouri

این جانب از دور دست و بازوی قدرتمند شما را که دست خداوند بالای آنست میبوسم و بر این بوسه افتخار می کنم ؛ شما دین خود را به اسلام عزیز و میهن شرف اداء کردید. ( امام خمینی )

برادر شهید حبیب اله صبوری به سال 1344 در زنجان در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود . دوره تحصیلات ابتدائی را در تهران به اتمام رساند و پس از آن درکنار تحصیل مشغول به کار شد . قبل از پیروزی انقلاب خانواده و افراد نزدیک را با جریانات انقلاب آشنا می ساخت . پس از پیروزی انقلاب ضمن کار در شرکت لیلاند موتور در سال 60 به عضویت فعال بسیج در محل زندگی و در محل کار خود در آمد و در عین حال از مسئله جبهه و جنگ غافل نبود و در عملیات والفجر مقدمات و والفجر یک بود که بشدت مجروح شد . و پس از مدتی بطور معجزه آسایی بهبودی یافت ؛ در عملیات خیبر به اتفاق برادر کوچکترش شرکت نمود که منجر به مفقود شدن برادرش گردید . پس از آن عملیات بدر شرکت جست و باز مجروح شد ولی آنرا از همه مخفی کرد و در همین حین برای خدمت بیشتر به عضویت رسمی سپاه درآمد .

بعد از عملیات بدر به تهران آمده و به پایگاه ابوذر تهران مامور شد که مسئول تربیت بدنی این پایگاه بود و فعالیتهای چشمگیری داشتند و اخلاق نیکوی ایشان و برخورد خوش و مخلصانه ایشان تمامی برادران مشتاق به ورزش را به این پایگاه کشاند که یکی از این برادران بسیجی شهید رضائی مجد یکی از ورزشکاران فوتبالیست جوانان تهران بود و برادران شهید دیگری که در عملیات کربلای 5 همراه ایشان به فیض عظیم شهادت نائل آمدند ؛ در کنار ورزش به فعالیت های دیگر نیز از جمله مسئول پایگاه کانونی فرهنگ ابوذر نیز بودند و مدیریت خاصی در کارهای شان داشتند و نیروی جذابیت ایشان فوق العاده بود که با برخورد اول خود شخص را مجذوب خویش می نمود ؛ اخلاق نمونه ایشان زبان زد همه اقوام و آشنایان ایشان بود و به کودکان علاقه خاصی داشت و این را از اخلاق پیامبران خدا می دانست و به پدر و مادر و بزرگترها احترام خاصی قائل می شدند.

در سال 64 ازدواج نمود که حاصل ازدواج یک پسر بنام رضا می باشد ( در زندگی به فکر مادیات نبود ) به فرزند و خانواده اش بسیار محبت میکرد به پدر و مادر خود و همسرش احترام فراوان می گذاشت و صداقتش در زندگی نمایان بود . پس از عملیات کربلای 4 وقتی صدای مارش عملیات را از رادیو شنید دیگر طاقت نیاورد ؛ گویی ندایی از عرش بگوشش رسید که او را دگر بار دعوت به جهاد می نمود بلافاصله مقدمات جبهه رفتنش را آماده نمود و پس از عزیمت به این دانشگاه الهی و شرکت در عملیات کربلای 5 در تاریخ 1365/11/04 در شلمچه به شهادت رسید ؛ روحش شاد و راهش پر رهرو باد .