شهید عبدالحسین رضاییshahid abdolhosein rezaie

در سال 1339 هجری شمسی در محله باغ خزانه تهران و در خانواده ای متوسط کودکی چشم به جهان گشود که نام او را عبدالحسین گذاشتند که پدر و مادرش او را حسین صدا می کردند. زمانی که حسین به سن 8 سالگی رسید ، پدر و مادرش به خاطر اختلافات خانوادگی جدا شده و حسین از آن سن به بعد در کنار پدرش زندگی کرد. پدر حسین عباس آقا که در شرکت راه آهن به عنوان مامور قطار انجام وظیفه می کرد پس از مدتی مجددا ازدواج نمود و از آن پس ، حسین در کنار پدر و نامادری اش بزرگ شد. تقریبا هر هفته حسین برای دیدن مادرش دو روزی را در خانه دایی خود مهمان بود و در کنار مادرش به سر می برد. 

او پسری مودب ، مهربان و مظلوم بود که احترام زیادی برای پدر و مادر خود قائل بود. حسین پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و راهنمایی ؛ وارد دبیرستان بزرگمهر شد و پس از اخذ دیپلم و به اتمام رساندن تحصیلات به خدمت مقدس سربازی رفت. حسین به مادرش قول داده بود که پس از پایان خدمت کار کرده و خانه ای در تهران اجاره کند و مادرش را نزد خود نگهداری کند چرا که این کار را وظیفه خود می دانست. پس از پایان خدمت وارد جهاد دانشگاهی شد و بعنوان امدادگر در آنجا انجام وظیقه می نمود. انقدر اخلاق و معنویت حسین زبانزد بود که در محل کار بعنوان پیش نماز جلوی همکاران می ایستاد و نماز را با هم به جماعت می خواندند. 

سرانجام در اسفندماه 1360 و در سن 21 سالگی در حالی که برای اقامه نماز جماعت آماده می شد ، جلوی درب ورودی دانشگاه تهران به همراه دوتن از همکارانش (شهید حسینعلی شایسته مهر و شهید محمدعلی نماز زاده) توسط نیروهای سازمان مجاهدین خلق به ضرب گلوله رگبار ترور شد و پیکر وی پس از تشییع در قطعه 24 بهشت زهرا به خاک سپرده شد.